Αγκαλιά για μια μέρα-Σάκης Αθανασιάδης

 Αγκαλιά για μια μέρα

Μόλις θα πέσεις μες τις λάσπες

Και τα παπούτσια σου βραχούν από το ψέμα

Θα χάσεις τα κλειδιά για τον παράδεισο

Κι απ’ το παράθυρο θα βλέπεις άδεια τρένα

Μόλις θα σβήσουνε απ’ τα μάτια σου τα φώτα

Και το σκοτάδι απλωθεί μέχρι το αίμα

Οι νυχτερίδες κοιμηθούν μες τα σεντόνια σου

Θα αναζητήσεις αγκαλιά για μια μέρα

Και θα με βρεις να περιμένω

Με έναν φακό στον άδειο δρόμο

Κι απ’ το μυαλό μου να περνούν

Τα καλοκαίρια με αυτοκίνητα

Μόλις γεμίσει o χειμώνας σου με χρώματα

Και το αίμα σου αρχίσει να κυλάει ξανά

θα αναζητήσεις τον χαμένο παράδεισο

Θα με αλλάξεις με αστέρια σβηστά

Αλλά χωρίς έρωτα το σώμα μαραίνεται
Αλλά χωρίς άνοιξη η ψυχή σταματά

  Το δαχτυλίδι της ελευθερίας -Σάκης Αθανασιάδης (2020)

Να πιστεύω ακόμα πως χορεύει η αγάπη γυμνή-Σάκης Αθανασιάδης

Να πιστεύω ακόμα πως χορεύει η αγάπη γυμνή

Με γεμάτο το κεφάλι ταξίδια

Στη σκόνη του δρόμου εικόνες μαζεύω

Να φτιάξω  το δικό μου νησί

Να περνάνε τα σύννεφα χαμηλά το χειμώνα

Να πιστεύω ακόμα πως χορεύει η αγάπη γυμνή

Και  θυμάμαι που έλεγες τη νύχτα θα δούμε

Πως  χορεύει στα σύννεφα η αγάπη γυμνή

Μα τα χέρια του χρόνου μόνο πέτρες μας  δώσαν

Και το μέλλον μας έγινε μια άμμος καυτή

Θα γεράσεις το ξέρω θα αντέξεις την κρίση

Ογδόντα θα  φτάσεις να κοιτάς τη τιβί

Θα ξανάρθει η δεξιά θα σου δώσει τη λύση

Μα νομίζω κάπου εκεί στα τριάντα

Είχες πει πως πετάς στο κουβά τη ψυχή

Τα όμορφα τα σύννεφα μιλάνε με τα αστέρια

Λένε ιστορίες άγνωστες που εγώ δεν έχω ζήσει

Λένε για κάτι έρωτες που κράταγαν μαχαίρια

Λένε για τις αγάπες μου που έγιναν βροχή

Με γεμάτο το κεφάλι ταξίδια στη σκόνη του δρόμου

Στα μάτια σβησμένα τα φώτα πρωί

Τρέχω να φτάσω στη δουλειά να γεμίσω

Αξία να δώσω σε ένα άδειο κορμί

Σάκης Αθανασιάδης 
το γκρεμισμένο κάστρο των ηρώων-2015

Μες του Αυγούστου το φεγγάρι παραδώσου(Πρώτη δημοσίευση)Σάκης Αθανασιάδης

 
                                                        (Πρώτη δημοσίευση)

Μες του Αυγούστου το φεγγάρι παραδώσου

Θα σου χαρίσω τα κουπιά μου για να βλέπεις

μια βάρκα μες τον ύπνο σου

να ταξιδεύεις σε μια θάλασσα την νύχτα

όταν γελάς με τα μεθύσια σου

 

Και ζαλισμένη όταν ξυπνάς να μην θυμάσαι

το όνειρο πως έσπασε

ούτε αστέρια ούτε φάρους να ανάβεις

και την φωτιά που έσβησε

 

Εγώ μιλάω κι ακούω την φωνή σου

από μια κόκκινη θάλασσα

πέφτουν αστέρια τα μαζεύω

να δεις και φάρους άναψα

 

Έχω κρατήσει την φωτιά και λίγη άμμο

απ’ την αγρύπνια μας

άμα περάσεις από δω και δεις τα φώτα

λίγα φιλά ρίξε στον κήπο μας

 

Μη τα αφήσεις στην φωτιά να μη καούνε

βάλε φωτιά στις πόλεις που σε πάτησαν

μες του Αυγούστου το φεγγάρι παραδώσου

σε όσους σε αγάπησαν

Σάκης Αθανασιάδης cop.2024

Γιατί τα σύνορα είναι μέσα μας(Πρώτη δημοσίευση)Σάκης Αθανασιάδης

                                  (Πρώτη δημοσίευση)   

Γιατί τα σύνορα είναι μέσα μας

Δεν θα χτυπήσω τις πόρτες να ζητήσω

νερό να ξεφύγω απ’ την σκόνη

των παιδικών μου βημάτων

με ξεδιψάνε χαρούμενα μάτια

εδώ ο βαρδάρης τραγουδάει

αλλά κανείς δεν ακούει

γιατί τα σύνορα είναι μέσα στις ψυχές

Θα μιλήσω ξανά για την σιωπή

για την σιωπή των απόντων

αυτή που λίγοι ακούνε στα σύνορα

και μπορούνε να δουν

τις πέτρες όταν κλαίνε για τους αθώους του εμφυλίου

το ποτάμι που αργοπεθάνει στις αυλές σας

τον κήπο στην ψυχή των παιδιών μαραμένο

κι τους κρυμμένους στο σκοτάδι

που φοβούνται να αγαπήσουν τον ήλιο

Δεν θα ανοίξω τα παράθυρα

να βάλω το φεγγάρι στα μάτια

εδώ το φως είναι παντού

αλλά δεν είναι ψωμί

κι έτσι κανείς δεν το βλέπει

γιατί τα σύνορα είναι μέσα μας

Σάκης Αθανασιάδης cop.2024

Δέκα ποιήματα του Σάκη Αθανασιάδη

Σήμερα στη στήλη "Στα βαθιά" φιλοξενώ τον λογοτέχνη Σάκη Αθανασιάδη. Ο καλεσμένος μου γεννήθηκε στο Κιλκίς. Έχει εκδώσει δέκα ποιητικές συλλογές και τέσσερα βιβλία πεζού λόγου. Καταξιωμένοι συνθέτες έχουν μελοποιήσει στίχους του. Η ποίησή του είναι λυρική, βιωματική, εξομολογητική. Ο λόγος του είναι περίτεχνος, μελωδικός, αρμονικός. Η ροή του είναι γρήγορη, κινηματογραφική. Μιλά με γλαφυρές εικόνες κι εμπνευσμένες μεταφορές. Θ' απολαύσουμε δέκα εκπληκτικά ποιήματά του!

https://ennepe-moussa.gr 

Το ταξίδι της αγάπης

Κυνηγούσες πολύ πρωί στην Πεδιάδα
Πουλιά και ήλιο
Και αντί για προσευχή
Έπινες τσίπουρο
Παίρνοντας δύναμη
Απ' τα μάτια του μαύρου σέτερ
Που έλεγες πως τα βράδια σου Μιλούσε
Της ΄Ιρμας.
Οι άνθρωποι τελειώνουν
Και τα τσιγάρα μουρμούριζες
Τους χειμώνες
Γι' αυτό πλούσιος δεν έγινες ποτέ
Δεν μάζεψες τον ιδρώτα σου
Σε πιθάρια
Ούτε τις αϋπνίες σου επένδυσες
Σε μετοχές.
Ξαφνικά τυλίχτηκες στη σιωπή
Σεντόνι ο χρόνος σε σκέπασε
Καλό το ταξίδι στον μεγάλο δρόμο
Πατέρα;

Με τα μάτια αγγέλου

Ανοίγω όλες τις πόρτες
Φυσάει αλμυρός άνεμος
Άδεια αγκαλιά-κακή εποχή
Ένα τρένο φεύγει
Παίρνει μαζί του όλες τις ήττες
Μουτζουρώνει ο καπνός τις σελίδες μου.
Καθώς ο θόρυβος της μηχανής σβήνει
Σκέφτομαι τα φώτα που έχεις
Στο πρόσωπό σου
Αυτά που οι άνθρωποι ονομάζουν μάτια.
Μερικές φορές αναρωτιέμαι
Γιατί οι άγγελοι έμειναν στη γη
Ποιος ξέρει;
Ίσως για να βυζαίνουν
Ελευθερία οι ποιητές
Κι ακούραστοι να σκορπίζουν όνειρα
Έτσι δεν φύτρωσαν οι επαναστάσεις;

Το καλάθι με τα ψέματα

Σε μια αργία του μυαλού
άνοιξα το καλάθι με τα ψέματα
κι άκουσα τις πόρτες να μιλάνε.
Κόκκινες έβλεπα τις σημαίες
κόκκινα τα φύλλα στα δέντρα
κόκκινα όλα.
Σε μια αργία του μυαλού
άκουσα το γέλιο των τοίχων
άγγιξα χιλιάδες φωνές.
Στην υγρασία των ματιών
φώναζαν οι μουσικές στους δρόμους
ο πόνος των βημάτων φώναζε
πέθαιναν οι Έλληνες
και πέθαιναν για πάντα
όπως πεθαίνουν για πάντα οι φοβισμένοι.
Σε μια αργία του μυαλού
άνοιξα το καλάθι με τα ψέματα
τη φωτιά βρήκα
κι έκαψα όλες τις πόρτες.
Τυλιγμένος με λίγο ουρανό
λαχτάρισα των πουλιών το τραγούδι
μα είχε σβήσει ο ήλιος
γιατί πέθαιναν οι Έλληνες
και πέθαιναν για πάντα
όπως πεθαίνουν για πάντα οι φοβισμένοι.

Ο Μάγος Καλοκαίρι

Λένε πως σε φώτα πολλά
Νεράιδες χορεύουν και η πιο ωραία τραγουδά
Λούζονται ως το πρωί με φως
Γιατί το φως είναι αγάπη
Πέφτουν αστέρια στα νερά
Φέρνουν τα όνειρα κοντά
Ο μάγος καλοκαίρι είναι εδώ
Με λίγη αγάπη θα τον ανταμώσεις
Πάντα ένα αστέρι όταν πέφτει
Θα βλέπω στα μάτια σου το καλοκαίρι
Θα σε φωνάζω σήκω
Θα σε τραβάω απ’ το χέρι
Πάντα ένα αστέρι όταν πέφτει
Θα βλέπω στα μάτια σου το καλοκαίρι
Ψάξε την αγάπη παντού
Κι ας πλέει όπως λεν’ στη χώρα του νερού
Όταν ο δρόμος κλείνει η αγάπη σε σώζει
Περπατάω κάθε βράδυ στη θάλασσα
Βρέχω τη μνήμη
Όταν ένα καλοκαίρι φεύγει η ψυχή μου πονά
Μα αν κοιτάξω μακριά
Ο μάγος καλοκαίρι είναι εκεί
Με λίγη αγάπη θα τον ανταμώσω

Τίποτα δεν είναι αδύνατο, τίποτα αν ζεις για άλλες ζωές

Το μαχαίρι μου είπες, το μαχαίρι που τρυπάει το σύννεφο
Θα πρέπει να το ψάξεις στη σκόνη των δρόμων
Το καθαρό του το νερό που σπάει τα δόντια των νόμων
Θα πρέπει να το πιεις για να αλλάξεις
Τηn ψυχή σου μου είπες, την ψυχή σου που πηγαίνει στο σύννεφο
Θα πρέπει να την φτιάξεις με φωτιές
Στον άνεμο να αντέχει να καίει τις κραυγές
Τίποτα δεν είναι αδύνατο, τίποτα αν ζεις για άλλες ζωές
Από τότε γυρίζω στους δρόμους
Σημαδεύω τα σύννεφα και πετώ τη φωνή μου
Σημαδεύω τον εαυτό μου μα φοβάμαι να παραιτηθώ
Γιατί το όνειρο φωνάζει: Έλα πιάσε με, είμαι εδώ
Τίποτα δεν είναι αδύνατο, τίποτα αν ζεις για άλλες ζωές
Και ελπίζω πως θα βρω το μαχαίρι να τρυπήσω το σύννεφο
Το καθαρό του το νερό να μου φέρει πίσω την ψυχή
Που φεύγει λίγο- λίγο απ’ το κορμί μου
Τίποτα δεν είναι αδύνατο, τίποτα αν το θέλεις πολύ

Το σπίτι που γεννήθηκα

Το σπίτι που γεννήθηκα είναι άδειο από φωνές
Κλειστά τα παράθυρα στη χαρά και την λύπη
Μα ο ήλιος σκαρφαλώνει στη σκεπή
Κάθε πρωί παλεύει να σπάσει τα κεραμίδια
Οι τοίχοι του μυρίζουν χειμώνα
Μέχρι να ανθίσουν οι ακακίες
Μέχρι να έρθουν τα χελιδόνια
Να φέρνουν την άνοιξη στην αυλή
Το σπίτι που γεννήθηκα είναι δέντρο
Ένας τοίχος του αν πέσει
Όλες οι ρίζες μου θα κοπούν
Μέσα στο μικρό μου φως θα πέσει σκοτάδι
Στα μικρά δωμάτια στο σπίτι αυτό
Τα πρόσωπα είναι όνειρα που κοιμούνται
Αφήνω λίγο κρασί κάθε καλοκαίρι
Όταν ξυπνήσουν να έχουν κάτι να πιουν
Το σπίτι που γεννήθηκα έχει χέρια
Που με κρατούν όρθιο στις πόλεις να μη πέσω στο χώμα
Έχει χέρια με άγγιγμα ηλεκτρικό
Μέσα στο φτηνό να μην λερωθώ
Το σπίτι που γεννήθηκα
Έχει θεμέλια με κάρβουνα κι αίμα
Το μαύρο, το κόκκινο, το γαλάζιο χρώμα
Τα ψεύτικα όνειρα του εμφυλίου

Σφαγείο αγγέλων

Ήθελα να σου πω πως έχασα τον καθρέφτη σου
και δεν βλέπω τα μάτια σου όταν νυχτώνει
ούτε πια μαζεύω αστέρια να σου τα χαρίσω
γιατί δεν χρειάζεσαι φως απ’ τα δικά μου χέρια
Ήθελα να σου πω πως ξέχασα
τα ονόματα από την θάλασσά σου
ίσως γιατί τρέχοντας μακριά απ’ τις άγριες φωνές των δρόμων
αγάπησα την ανάσα της νύχτας
όμως έχω γεμίσει την μνήμη μου με σκιές που χορεύουν
σκιές που μοιάζουν περισσότερο με πωλητές άμμου παρά με θεούς
που παλεύουν ακούραστα μεταξύ τους
ποια θα με οδηγήσει στην αθανασία
Όμως θυμάμαι στην Οία τον ήλιο
που έσπρωχνες με τα μάτια σου στην θάλασσα
να φύγουν οι τουρίστες με τις φωτογραφικές μηχανές
μέσα σε ένα ποτήρι κρασί να ακούσεις την σιωπή μου
να ακούσεις τον φόβο της φωτιάς στην βραδινή βροχή
Όπως θυμάμαι και τα κόκκινα μαλλιά σου
τα δάκρυα των δέντρων που έκλεβες ξημερώματα
για να τα πάρεις μαζί σου
να ζωγραφίσεις το καλοκαίρι στους τοίχους
μα έχω ξεχάσει αν ήμουν εγώ ναυαγός στο δικό σου νησί
ή εσύ ήσουν ναυαγός στο νησί της αγκαλιάς μου
ούτε θυμάμαι τα κύματα από την θάλασσά σου
ούτε αν ήσουνα θάλασσα κάποτε

Γυάλινος πόλεμος

Ήταν όλοι φοβισμένοι
για χρόνια φορούσαν μάσκες
κι έτρεχαν μακριά απ’ την βροχή
κρύβονταν απ’ τα χρώματα
και περίμεναν πάνω απ’ το πληκτρολόγιο
να τους πουν ποιος είναι ο εχθρός να τον πολεμήσουν
Φοβόταν οι γονείς τα παιδιά τους
οι παππούδες τα εγγόνια τους
φοβόταν η μια ήπειρος την άλλη
το παλιό φοβόταν το καινούργιο
όλα ήταν εχθρός
Αλλά με τον καιρό
μέσα στον φόβο τους υπήρχε μια κρυφή ελπίδα
πως δεν θα χρειαστεί να πολεμήσουν ποτέ κανένα εχθρό
και μετρούσαν τα λεφτά τους κάθε μέρα
και κάθε μέρα έπλεναν τις μάσκες τους
να μην μολυνθούν τα μάτια
κι ήταν ευτυχισμένοι γιατί ζούσαν
με μεγάλη ασφάλεια τον φόβο τους
και σχεδίαζαν το μέλλον
Ελάχιστοι πίστευαν στο θεό
οι περισσότεροι είχαν φτιάξει έναν θεό δικό τους
χόρευαν μαζί του στα πανηγύρια
τον κερνούσαν κανένα κερί σε γιορτές
ή τον έβγαζαν απ’ το μυαλό τους να παίξει
τυχερά παιγνίδια να σώσει το μέλλον
Ήταν όμως όλοι φοβισμένοι τα βράδια στο σπίτι
οι γονείς με τα δάνεια
οι νοικοκυρές με το φαγητό
οι παππούδες με τα φάρμακα
οι φοιτητές με την μοναξιά
οι δάσκαλοι με τα βιβλία
μα κανένας δεν έκανε τίποτα
να περάσει τον φόβο του
κι όλοι περίμεναν κάτι να γίνει
έστω, να γίνει επιτέλους πόλεμος
Όμως πέρασαν τα χρόνια
οι πιο μεγάλοι πέθαναν περιμένοντας να μάθουν τον εχθρό
κάηκαν στην φωτιά να μην μολυνθεί η Ευρώπη
κι οι λίγοι που έμειναν ζωντανοί
δεν ρωτούσαν να μάθουν ποιος ήταν ο εχθρός
που θα έπρεπε κάποτε να πολεμήσουν
γιατί περίμεναν κι αυτοί να πεθάνουν

Μπροστά από το φως που βλέπουν οι άλλοι

Από καιρό δοκιμάζω να γνωριστώ
με αυτό που φοβάμαι
αλλά κάθε προσπάθεια πάει χαμένη
γι’ αυτό θέλω να περάσω
στην άλλη πλευρά της θάλασσας
κι όταν φτάσω εκεί
να έχω ξεχάσει πως έφτασα
μέσα σε τόσο πολύ φως
Κι άλλες φορές θέλω
να αφήσω πίσω μου το σώμα
στα χάρτινα χέρια της πόλης
στην μόνη αλήθεια της, το σκοτάδι
και να βρεθώ για μια μόνο φορά
μπροστά από το φως που βλέπουν οι άλλοι
Κάποιες μέρες γράφω στο χαρτί:
«χρωμάτισε ένα ψέμα ονόμασέ το
παράθυρο για τον παράδεισο
και το αδύναμο στα μπαλκόνια θα χειροκροτεί»
μα μια άδεια δική μου σφαίρα δεν μπορεί
να ρίξει το φράγμα για να περάσει το ποτάμι
Γι’ αυτό δοκιμάζω να γνωριστώ με την μοναξιά
και με τους παππούδες της επανάστασης
μαζεύοντας τα αποτσίγαρα του Μπουκόφσκι
μέσα στα άδεια μπουκάλια του πολιτισμού
ποιος ξέρει… ίσως κάποτε βρεθώ
μπροστά από το φως που βλέπουν οι άλλοι

Ο μικρός Παναγιώτης

Βρέχει μικρά χαμόγελα στο παράθυρο
μικρές βασίλισσες χορεύουν
κυνηγούν τον χειμώνα με τα κοφτερά δόντια.
Τα μάτια τους κρυμμένες φωνές
ο ήχος δυναμώνει
τα λουλούδια κινούνται
στην άγνωστη μουσική
έτοιμα να τραγουδήσουν.
Ο μικρός Παναγιώτης ξυπνάει
Ακούγεται η φωνή του καλοκαιριού:
Μια χούφτα ήλιο
ήρθα να σου χαρίσω μουρμουρίζει.
Μετά φεύγει
μαζί με τις μικρές βασίλισσες
αφήνοντας το πολύτιμο δώρο του
στο παιδί.

Βιογραφικό σημείωμα

Ο ΣΑΚΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ γεννήθηκε το 1965 στον Άγιο Πέτρο Κιλκίς. Είναι ποιητής και πεζογράφος. Οι ArpeggiosMP το 2012 είναι οι πρώτοι που μελοποίησαν στίχους του σε μορφή demo video (youtube), ενώ η πρώτη του δισκογραφική παρουσία γίνεται στο τέλος του 2012 στο CD : Από το Μηδέν, του Γ. Δημητριάδη, ενώ το 2019 στίχοι του βρίσκονται στο CD : Το μεταξύ μας διάστημα του Β. Καζαντζή.

Εργογραφία:

ΠΟΙΗΣΗ

1. ΣΑΝ ΘΕΑΤΕΣ (Αθήνα 1988)
2. ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΑΡΝΗΣΗΣ (Σικυώνιος 1990)
3. ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ (Άποψη 1993)
4.Ο ΜΙΚΡΟΣ ΗΛΙΟΣ (Α΄ έκδοση Άποψη 2009, Β΄έκδοση 2014,το βιβλίο)
5. ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΤΟΥ ΜΑΓΟΥ ΧΡΟΝΟΥ (Α΄έκδοση Άποψη 2013, Β΄έκδοση
24grammata.com 2014)
6.ΟΙ ΑΝΑΣΕΣ ΤΩΝ ΕΡΑΣΤΩΝ (Το βιβλίο 2014)
7. ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΕΝΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ (Το βιβλίο 2015)
8. ΝΥΧΤΕΡΙΝΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ (24grammata.com 2016)
9.Ένα φεγγάρι κοιτάζει απ’ το παράθυρο - (24grammata.com 2018)
10.Το δαχτυλίδι της ελευθερίας (2020)

ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

1. ΥΠΑΚΟΗ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΝΩΤΕΡΟΥΣ (Ταχυδρομική 1989)- νουβέλα
2. Η ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΤΩΝ ΑΘΩΩΝ (Απόπειρα 1998)-διηγήματα
3. Η ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΟΣ (Ιωλκός 1999)-διηγήματα
4. ΤΟ ΦΙΛΙ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ (Ιωλκός 2001)-μυθιστόρημα.

 https://ennepe-moussa.gr

Αγάπη μέσα στον χειμώνα: Love in winter English lyrics translation- Μουσική, ερμηνεία: Αλούρης Λάζαρος- Στίχοι: Σάκης Αθανασιάδης

 

Αγάπη μέσα στον χειμώνα free download

Μουσική ερμηνεία: Αλούρης Λάζαρος

Στίχοι: Σάκης Αθανασιάδης

Αγάπη μέσα στον χειμώνα Play

Love in winter Sakis athanasiadis  (Αγάπη μέσα στον χειμώνα )   Μετάφραση στα Αγγλικά crimsonDyname

Μουσική ερμηνεία: Αλούρης Λάζαρος    Στίχοι: Σάκης Αθανασιάδης

Love in winter  I'm sending word to the Vardari again to tell you, To tell you that with just a trip, my dreams have become celebrations I'm sending word to the Vardari Words that seem like prayers Only love makes itself at home in the silence When my voice comes back with the rain Maybe a droplet will turn into a kiss on your body When the moon vanishes in the blue Then the sun will shed light on your body It started to rain, my voice will find you Maybe a droplet will tell you the truth Only love, if it's true love, lives Lives in the winter Lives in war, naked    Translation English crimsonDyname

Αγάπη μέσα στον χειμώνα    Λόγια στον βαρδάρη Στέλνω πάλι να σου πει Μόνο με ταξίδι Έχει το όνειρο γιορτή Λόγια στον βαρδάρη Που να μοιάζουν προσευχή Μόνο η αγάπη Έχει σπίτι τη σιωπή               Όταν η φωνή μου Θα ’ρθει πίσω με βροχή Ίσως μια σταγόνα Στο κορμί σου θα είναι  φιλί Όταν το φεγγάρι Στο γαλάζιο  θα χαθεί Τότε ένας ήλιος Θα σου ανάψει το κορμί   Άρχισε να βρέχει Και η φωνή μου θα σε βρει Ίσως μια σταγόνα Την αλήθεια να σου πει Μόνο η αγάπη Ζει αν είναι αληθινή Μέσα στον χειμώνα Μες στον πόλεμο γυμνή

The warriors of August(Οι πολεμιστές του Αυγούστου )Sakis AthanasiadisΜετάφραση στα Αγγλικά- Eva Johanos

The warriors of August-Sakis Athanasiadis
Μετάφραση στα Αγγλικά- Eva Johanos

The warriors of August

In summers I walk far from the voices
of the people who slap the sea
I erase from my mind
the black skin of August
the beautiful bodies that cry out
I have the key of your paradise
come take it
because I will believe that my passionate loves
needed their own sunscreen
in order to not be destroyed in the sun I run far away from the warriors of the water 

I bloody my feet on the soil
I return there where I was born in the north
to find light beneath to moon
to find water to refresh the eyes
my feet after hours
to remember the difficult roads
to take me on paths where I had not walked
to stopped wagons that rust
on the borders of civilization
And when I return again to my sea
the river will have passed into my veins
and the wind will still be arguing
with the whites of my eyes
I will ask nothing of the first rain
the waves will be speaking loudly ~ she will not hear me
the naked bodies surely will not be there
as soon as a star falls on their pillow
they will try out the next summer in their mirror
Sakis Athanasiadis
(translation: Eva Johanos)

Οι πολεμιστές του Αυγούστου

Περπατάω τα καλοκαίρια μακριά απ’ τις φωνές
των ανθρώπων που χαστουκίζουν τη θάλασσα
σβήνω απ’ το μυαλό μου
το μαύρο δέρμα του Αυγούστου
τα ωραία σώματα που φωνάζουν
έχω το κλειδί για τον παράδεισό σου
έλα να το πάρεις
γιατί θα πιστέψω πως οι έρωτές μου
χρειάζονταν το δικό τους αντηλιακό
να μην καταστραφούν στον ήλιο
Τρέχω μακριά απ’ τους πολεμιστές των νερών
ματώνω τα πόδια μου στο χώμα
γυρίζω εκεί που γεννήθηκα στον βορρά
να βρω φως κάτω απ’ το φεγγάρι
νερό να βρω τα μάτια ξεδιψάσω
τα πόδια μου μετά από ώρες
να θυμηθούν τους δύσκολους δρόμους
σε μονοπάτια που δεν περπάτησα να με πάνε
σε σταματημένα βαγόνια που σκουριάζουν
στα σύνορα του πολιτισμού
Κι όταν γυρίσω πίσω στη θάλασσά μου
το ποτάμι θα έχει περάσει στις φλέβες μου
κι ο άνεμος θα μαλώνει ακόμη
με τις λεύκες στα μάτια μου
Τίποτα δεν θα ρωτήσω την πρώτη βροχή
θα μιλάνε δυνατά τα κύματα δεν θα με ακούει
τα γυμνά κορμιά σίγουρα δεν θα είναι εκεί
μόλις ένα αστέρι πέσει στο μαξιλάρι τους
θα δοκιμάζουν στον καθρέφτη το επόμενο καλοκαίρι

Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)

خورشید کوچک من (Ο μικρός μου ήλιος) Persian lyrics translation

      

         

خورشید کوچک من SakisAthanasiadis  Μετάφραση στα Πέρσικα All Promete

Μουσική:   Γιώργος Δημητριάδης Στίχοι:   Σάκης Αθανασιάδης Από το album ΑΠ'ΤΟ ΜΗΔΕΝ (2012) EMI/UNIVERSAL

خورشید کوچک من مشتی خاکِ از سرزمین مادری در بالکن دارم تا بتوانم برآمدن خورشید را استشمام کنم بازگشت و در بازگشت نفرین زدوده خواهد شد و خورشید کوچک من برای همیشه از دست خواهد رفت   من از باران هراسانم، و نفیرِ باد چون بوسه ات در شب محو خواهد شد   من از آتش هراسانم، آتش عشقی که یافته ام14 چه اگر او را از دست بدهم تا ریشه خواهدم سوخت   بر پیکر برهنه ات در مسیری تازه با تو به پروازم بسوی مشرق

Ο μικρός μου ήλιος  Χούφτες από χώμα Από τη γενέθλια γη Έχω στο μπαλκόνι Να μυρίζει ανατολή   Πίσω αν γυρίσω Η κατάρα θα ’χει βγει Και ο μικρός μου ήλιος Μια για πάντα θα χαθεί   Τη βροχή φοβάμαι Του αέρα τη βοή Γιατί το φιλί σου Μες στη νύχτα θα χαθεί   Τη φωτιά φοβάμαι Την αγάπη όταν βρω Γιατί αν την χάσω Μες στο άδειο θα καώ   Στο γυμνό κορμί σου Μια καινούρια διαδρομή Πέταξα μαζί σου Ταξιδεύω ανατολή

Μεταφράσεις του τραγουδιού ''Ο Μικρος Μου Ηλιος ...''

ΑγγλικάThe Storyteller Owl

ΒουλγαρικάYolinna

Ισπανικάale_tenerife

ΚορεάτικαRainecho

ΠερσικάAll Promete