Γυάλινος πόλεμος-Σάκης Αθανασιάδης

                  

Γυάλινος πόλεμος

 

Ήταν όλοι φοβισμένοι

για χρόνια φορούσαν μάσκες

κι έτρεχαν μακριά απ’ την βροχή

κρύβονταν απ’ τα χρώματα

και περίμεναν πάνω απ’ το πληκτρολόγιο

να τους πουν ποιος είναι ο εχθρός να τον πολεμήσουν

Φοβόταν οι γονείς τα παιδιά τους

οι παππούδες τα εγγόνια τους

φοβόταν η μια ήπειρος την άλλη

το παλιό φοβόταν το καινούργιο

όλα ήταν εχθρός

Αλλά με τον καιρό

μέσα στον φόβο τους υπήρχε μια κρυφή ελπίδα

πως δεν θα χρειαστεί να πολεμήσουν ποτέ κανένα εχθρό

και μετρούσαν τα λεφτά τους κάθε μέρα

και κάθε μέρα έπλεναν τις μάσκες τους

να μην μολυνθούν τα μάτια

κι ήταν ευτυχισμένοι γιατί ζούσαν

με μεγάλη ασφάλεια τον φόβο τους

και σχεδίαζαν το μέλλον

Ελάχιστοι πίστευαν στο θεό

οι περισσότεροι είχαν φτιάξει έναν θεό δικό τους

χόρευαν μαζί του στα πανηγύρια

τον κερνούσαν κανένα κερί σε γιορτές

ή τον έβγαζαν απ’ το μυαλό τους να παίξει

τυχερά παιγνίδια να σώσει το μέλλον

Ήταν όμως όλοι φοβισμένοι τα βράδια στο σπίτι

οι γονείς με τα δάνεια

οι νοικοκυρές με το φαγητό

οι παππούδες με τα φάρμακα

οι φοιτητές με την μοναξιά

οι δάσκαλοι με τα βιβλία

μα κανένας δεν έκανε τίποτα

να περάσει τον φόβο του

κι όλοι περίμεναν κάτι να γίνει

έστω, να γίνει επιτέλους πόλεμος

Όμως πέρασαν τα χρόνια

οι πιο μεγάλοι πέθαναν περιμένοντας να μάθουν τον εχθρό

κάηκαν στην φωτιά να μην  μολυνθεί η Ευρώπη

κι οι λίγοι που έμειναν ζωντανοί

δεν ρωτούσαν να μάθουν ποιος ήταν ο εχθρός

που θα έπρεπε κάποτε να πολεμήσουν

γιατί περίμεναν κι αυτοί να πεθάνουν 

Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)

Τενεκεδένια ποτάμια -Σάκης Αθανασιάδης

  

Τενεκεδένια ποτάμια

Νυχτερίδες τα βράδια

χορεύουν στα τζάμια

χαλασμένα τα φώτα απ’ τις βροχές

τενεκεδένιο σχολείο  

που σκουριάζεις στο κρύο

φοιτητές σε κομπιούτερ γιατί θες

Αστυνόμοι με κράνη

με φυλάνε και πάλι

ένας νέος κόσμος με σιωπές

Θα κλείσω τα παράθυρα

να μην περάσει ο χειμώνας

από τις μάσκες του

τα ματιά μου μην μολυνθούν

θέλω να βλέπω οπαδούς από το κόμμα

τους θεούς τους να χειροκροτούν

θέλω να βλέπω τους πιστούς μεθυσμένους

για ένα νόμισμα να με ποδοπατούν

Πειρατές τα άδεια βράδια

με σπαθιά στην οθόνη τενεκεδένια ποτάμια

ένας νέος κόσμος με απειλές

μα θα περπατάω δίχως να ρωτάω

τι χάθηκε τι έμεινε στις τσέπες απ’ το χθες

Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)

Ωδή στο Νίκο Καζαντζάκη-Σάκης Αθανασιάδης

   Ωδή στο Νίκο Καζαντζάκη

Ήξερα κάποιον που ζητούσε το θεό

Ήξερα κάποιον που μιλούσε για τα αιώνια

Ήξερα κάποιον που νερό στη έρημο είχε βρει

Και τα καρφιά που πέταγαν

Στο σώμα του τα χρόνια

Ο Χριστός ξανασταυρώνεται

Στη διπλανή πλατεία

Ρακένδυτος και νηστικός

Από την ίδια πάλι συμμορία

Ο Χριστός ξανασταυρώνεται

Το βλέπεις κάθε μέρα

Μπορεί να είναι αδελφός

Πατέρας και μητέρα

  

Ήξερα κάποιον που μιλούσε για θεό

Ήξερα κάποιον που γελούσε στα ρολόγια

Που πίστευε πως η φωτιά μπορεί

Να καίει στη ψυχή μια φορά

Μα αυτή η φορά να είναι αιώνια

Ο ήλιος μαύρισε κι αυτός

Απ’ του θυμού τη σκόνη

Κυρ Νίκο είσαι ζωντανός

Μες τη νεκρή τη πόλη

Σάκης Αθανασιάδης 

• Σάκης Αθανασιάδης
  •  τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Ένα Χωράφι Ουρανός- Σάκης Αθανασιάδης

Ένα Χωράφι Ουρανός

Πατέρα που κοιμήθηκες

Κι άρχισες τα ταξίδια

Το ξέρω είναι δύσκολο

Να βρεις δρόμο για εδώ

Τις πόλεις δεν αγάπησες

Τα κτίρια που είναι ίδια

Τα σώματα που τρέχουνε

Να πέσουν στο κενό 

Αυτούς που όλο σκέφτονται

Τα όνειρα να δέσουν

Και βλέπουν στο ταβάνι τους

Τον έναστρο ουρανό

Θέλω την πλάτη να γυρνώ

Οι μύτες τους να πέσουν

Γιατί αν δεν τους προσκυνώ

Ο κόσμος τους νεκρός

Οι άγγελοι λένε οι σοφοί

Πως ζουν με τα ταξίδια

Και όταν γυρίζανε ξανά

Πίσω στον ουρανό

Καινούργιες  φτιάχνουν διαδρομές

Ποτέ δεν κάνουν ίδιες

Ίσως μπορεί καμιά φορά

Κάποιος να φτάσει εδώ

Πατέρα που αρνήθηκες

Τα γήινα ταξίδια

Να σπείρεις στο χωράφι μου

Γαλάζιο ουρανό

Όλα τα ρίξαν στη φωτιά

Μα μείναν τα στολίδια

Τα όνειρα που έριξες

Από τον ουρανό

Σάκης Αθανασιάδης

•  τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Τα Τριαντάφυλλα του Οκτώβρη-Σάκης Αθανασιάδης

                          

Τα Τριαντάφυλλα του Οκτώβρη

  

Στα ψέματα των άδειων δρόμων

Ακούω τη βροχή

Πιασμένος στην παγίδα των νόμων

Με αλυσίδα χρυσή

Μιλάω για να ακούς εσύ

Μα ακούω τη φωνή μου

Τον άνεμο που έχει γιορτή

Μέσα στη φυλακή μου

Σου λέω τα τριαντάφυλλα του Οκτώβρη

Πως μυρίζουν πολύ

Αν τα έβρισκες κι ερχόσουν πάλι

Θα είχα γίνει παιδί

Σου λέω τα τριαντάφυλλα του Οκτώβρη

Μου μυρίζουν φιλί

Αν τα έφερνες θα άκουγα πάλι

Η αγάπη μπορεί

Μιλάω για να ακούς εσύ

Μα ακούω τη φωνή μου

Στα χώματα των άδειων δρόμων

Στην άγια σιωπή μου

Σάκης Αθανασιάδης 

• οι ανάσες των εραστών (2014)

 

Καμένη πόλη-Σάκης Αθανασιάδης

Καμένη πόλη

Ουρλιάζουν μεθυσμένα αυτοκίνητα

Τρομάζω απ’ τις φυλές του τέλους

Ζω σε μια καμένη πόλη

Που κάτω απ’ τις στάχτες της θα βρεις αγγέλους

Μοιράζουνε αέρα κι ακίνητα

Και στήνουμε χορούς πετυχημένους

Λατρεύουνε να χτίζουνε τα σύνορα

Να μην περάσει ο θεός κουρελιασμένος

Ζω σε μια καμένη πόλη

Με καρφωμένα τα παράθυρα

Μη με ρωτάς γιατί αδειάζει η χώρα

Κοίτα την πόλη σου

Ξέρεις γιατί

Στην άκρη σκάβουνε το χώμα οι εργάτες

Τα μάτια μου σκεπάζουν κι αποχωρούν

Γυρίζουν πίσω κατουράνε σαν πελάτες

Χαμογελάνε πριν τις μπίρες τους να πιούν

Ζω σε μια καμένη πόλη

Μα κάτω απ’ τις στάχτες της θα βρεις αγγέλους

Που δεν πετάνε πια γιατί είναι φοβισμένοι

Αφού στην πόλη αυτή το φως πυροβολούν

Ζω σε μια καμένη πόλη με ιερούς πολεμιστές

Που φαρμακώνουν κάθε μέρα τις ψυχές

Μη με ρωτάς γιατί αδειάζει η χώρα

Κοίτα την πόλη σου

Ξέρεις γιατί

  Το δαχτυλίδι της ελευθερίας -Σάκης Αθανασιάδης (2020)

 

Ένα ουράνιο τόξο πάνω από μια παγωμένη ψυχή-Σάκης Αθανασιάδης

Ένα ουράνιο τόξο πάνω από μια παγωμένη ψυχή

 Στο πρώτο φιλί αστέρια είχαν πέσει 

στα μάτια η θάλασσα ήταν χρυσή 

ξυπνούσε ο ήλιος για να περάσει

όλο το φως μες την ψυχή

 Στο δεύτερο φιλί είχες ξεχάσει 

την πόρτα της αγάπης ανοιχτή 

μες το μυαλό σου είχες σχεδιάσει 

μια βάρκα να δένει στην ακτή 

Τρέξε μακριά απ’ το χώμα του παραμυθιού 

πρέπει να σηκωθείς απ’ το χώμα και να τρέξεις 

περπάτησε τα σύννεφα ένα ουράνιο τόξο να σε βρει 

μόνο με την αγάπη θα αντέξεις 

Στο πρώτο φιλί η φωτιά είχε φτάσει

 από τα μάτια στο κορμί 

λύκοι κρυβόταν λυπημένοι

 στο δάσος κυνηγημένοι απ’ την σιωπή 

 Στο δεύτερο φιλί δεν είχες ξεχάσει

 για πάντα να πεις θα είμαστε μαζί 

για πάντα όμως λέει ο δρόμος

είναι ένα ουράνιο τόξο πάνω από μια παγωμένη ψυχή  

Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)

Φίλε καλημέρα-Σάκης Αθανασιάδης

Φίλε Καλημέρα

Φτάνει απ’ το δάσος μια παράξενη φωνή

Και μου παγώνει σε ένα βήμα τον αέρα

Μένω ακίνητος ζυγίζω τη στιγμή

Στους θρύλους με γιαγιά και με μητέρα

Κοιτάζω πλάι μα δεν φαίνεται ψυχή

Αν και η φωνή επίμονη μου κόβει τον αέρα

Μέσα στα δέντρα σαν του δάσους την οργή

Να λέει φίλε μη φοβάσαι, καλημέρα

Φίλε μου λέει μη φοβάσαι έχω κρυφτεί

Για να κερδίζω μοναχός κάθε ημέρα

Και από στόχος έγινα μια καθαρή φωνή

Με τα πουλιά που χρωματίζουν τον αέρα

Ήταν πολλοί οι λύκοι οι κρυφοί

Που ζήταγαν το αίμα κάθε βράδυ

Και χτύπαγαν σαν είχα αφεθεί

Ανέμελος στη μάταια βιοπάλη

Και την ανάσα ένοιωθα καυτή

Σαν άρπαζαν το όνειρο στη πόρτα

Να μην ξυπνήσει να μην γεννηθεί

Να μην ζητήσει δυνατά να δει τα φώτα

Υπήρχαν πάντα λίγοι στη ζωή

Που ζήταγαν φιλί και αγάπης δρόμο

Αλλά με αυτούς δεν είχα επαφή

Παρέα έκανα μονάχα με τον πόνο

Φίλε μου λέει μη φοβάσαι έλα κι εσύ

Για να γνωρίσεις της αγάπης σου το δρόμο

Για να πετάξεις  τα δεσμά που έχεις μαζί

Που σε κρατάνε χαμηλά στο χώμα μόνο

Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

 

Αγάπα αυτό που μπορεί να μεγαλώσει αύριο-Σάκης Αθανασιάδης

                                

Αγάπα αυτό που μπορεί να μεγαλώσει αύριο

Ηλεκτρονικές φωνές, ψεύτικες ειδήσεις

Ξεκίνησες τα όνειρα να σβήσεις

Αν έχεις καταλάβει πως σε κλωτσάνε τοίχοι

Ψάξε να βρεις μονάχη λύση

Κάθισε λίγο σκέψου ο δρόμος που σε πάει

Τι έμεινε αληθινό και τι χτυπάει

Ηλεκτρονικές φωνές, ψεύτικες ειδήσεις

Για ένα κομμάτι πλαστικό ψωμί σιωπή

Αγάπα αυτό που μπορεί να μεγαλώσει αύριο

Τον ήλιο αγάπα αν φτάνει στην ψυχή

Μάζεψε λίγο ήλιο η ψυχή να φάει

Γιατί μια μέρα θα έχει ανάγκη πολύ φως

Μες το  σκοτάδι τρέχει και πεινάει

Μοιάζει με σκόνη κι εχθρός της ο θεός

Κάθισε λίγο να σκεφτείς το μέλλον σου που πάει

Σιγά-σιγά έτσι θα δεις έναν καθρέπτη να σπάει

Γι’ αυτό σου λέω είναι νωρίς να αγαπήσεις

Αυτό που μπορεί να μεγαλώσει αύριο

Ένα φεγγάρι κοιτάζει απ’ το παράθυρο - Σάκης Αθανασιαδης (2018)

Ένα καλοκαίρι δεν φτάνει-Σάκης Αθανασιάδης

          Ένα καλοκαίρι δεν φτάνει

Τον Αύγουστο τα καλοκαιρία αρπάζουν τις πόλεις

σαν μαξιλάρια τις μεταφέρουν πέρα απ’ τα διόδια

και τις παρατάνε σε καθαρές ακτές

το σώμα κι η ψυχή τους βιαστικά να αναστηθούν

στην μυρωδιά της νύχτας

αλλά ένα καλοκαίρι δεν φτάνει

στα παιδιά να σκεπάσουν τον φόβο τους με άμμο

Τον Σεπτέμβρη τρένα πηγαίνουν την μοναξιά ως τα σύνορα

άνθρωποι φεύγουν απ’ το φως στο πουθενά

γιατί οι φτωχοί πάντα θα χάνουν απ’ τα όνειρα

κι εσύ που μου άφησες έναν μαύρο μαρκαδόρο

να ζωγραφίσω την θάλασσα

θα ψάχνεις ένα τραγούδι με τις ήττες μου  

να γιορτάσεις την πρώτη βροχή

Ίσως γιατί δεν ζήτησες ποτέ σου να έρθει

το καλοκαίρι που θα αρπάζει το μαξιλάρι σου

να γεμίσεις με ουρανό τα μάτια σου

να μάθεις να δίνεις αυτό που δεν έχεις

γιατί ήξερες πως χωρίς αγάπη

ένα καλοκαίρι δεν φτάνει

Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)