Οι άγγελοι φοράνε μαύρα ρούχα-Σάκης Αθανασιάδης

Οι άγγελοι φοράνε μαύρα ρούχα

Στο μυστικό μου εργαστήρι κάθε πέτρα

Έχει το δικό της αίμα

Κι οι άγγελοι φοράνε μαύρα ρούχα

Η κάθε αλήθεια να φαίνεται ψέμα

Στο μυστικό μου εργαστήρι

Πίνω κρασί να βγουν απ’ το αίμα μου οι δρόμοι

Δεν είμαι φως μα ούτε πιόνι

Τους φοβισμένους αγαπούν οι νόμοι

Τρέχουν στα μάτια μου οι δρόμοι

Στην μοναξιά της πόλης με γυρίζουν

Μέσα σε νάρκισσους κομπάρσο με αφήνουν

Ψυχή να καίω το πρωί

Στο μυστικό μου εργαστήρι

Φτάνω απ’ το χώμα στον θεό

Η ψυχή να μην χρειάζεται να βλέπει

Κι ούτε μαγικά παπούτσια έχω

Κι ούτε λεφτά να αγοράσω φως

Κι όλο μαθαίνω από όλα όσα έχασα
Καλύτερα βήματα

Κι ας μην έζησα μια θάλασσα

Κι ας μην πέθανα μια νύχτα από έρωτα

  Το δαχτυλίδι της ελευθερίας -Σάκης Αθανασιάδης (2020)

Μακριά απ’ τις φωνές των σκλάβων-Σάκης Αθανασιάδης

Μακριά απ’ τις φωνές των σκλάβων

Δεν ήθελα να είμαι το σπίτι

που θα άφηνες τα όνειρά σου να κοιμηθούν

ούτε ήθελα να γίνω το πρώτο αστέρι

που θα έσβηνε στα μάτια σου

μόνο ήθελα να μείνω στο αίμα σου σαν καλοκαίρι

Δεν ήθελα να είμαι ο σκονισμένος δρόμος για τα παπούτσια σου

ούτε ήθελα να είμαι κοντά σου όταν πέφτεις

μπροστά στον καθρέπτη

κοιτώντας τα άσπρα μαλλιά σου

ήθελα να πιστέψω τον μύθο της αθανασίας

Δεν ήθελα να ακούω να μου λες

δεν έχτισα ένα σπίτι για σένα στη θάλασσα

την λάσπη να βγάλεις απ’ το αίμα σου

αλλά σε άφησα μονάχη να περάσεις τον εαυτό σου

και χάθηκα στο δάσος με τις καρδιές

ξυπόλητος στο ποτάμι χωρίς φαγητό

ψάχνοντας αυτό που για σένα δεν υπάρχει, την αγάπη

Όμως πάντα ήθελα να περπατήσω στη βροχή

πάντα ήθελα να μιλήσω στον άνεμο

για ένα καινούριο μου όνειρο

να μιλήσω μακριά απ’ τις φωνές των σκλάβων

Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)

Κόκκινη άνοιξη(Πρώτη δημοσίευση) Σάκης Αθανασιάδης

      (Πρώτη δημοσίευση)     

 Κόκκινη άνοιξη

Καθώς τα τρένα της φωτιάς εξαϋλώνονται

οι μεθυσμένοι του χρυσού

με ένα όπλο στο χέρι

στους δρόμους πολεμάνε το Σάββατο

Αυτή την κόκκινη άνοιξη

πέφτει η βροχή σαν αίμα στο χώμα

για να περάσεις απ’ το σκοτάδι της ψυχής τους

αόρατος

γράμματα γράψε σε ένα θεό

που διαβάζει τα μάτια

Μήπως σου πει πως μοιάζει ένας άγγελος

κι αν τελικά στην άλλη όχθη

ξυπόλυτος φτάσεις

αυτή την κόκκινη άνοιξη το αίμα που βράζει

τα τρένα της φωτιάς τα τείχη αν θα σπάσουν

Καθώς η σιωπή του βουνού επανέρχεται

πολιτευτές ετοιμάζουν τους λόγους

ανάβουν κεριά και προσεύχονται

να δώσουν οι κάλπες σταυρούς

Σάκης Αθανασιάδης cop.2023