Η κόκκινη βροχή της Μεγάλης Παρασκευής-Σάκης Αθανασιάδης

Η κόκκινη βροχή της Μεγάλης Παρασκευής

Τα πουλιά κελαηδούν το όνομά σου φωνάζουν

Κάτω απ’ το δέρμα σου το ποτάμι κυλάει ορμητικά

Κάθε Μεγάλη Παρασκευή πέφτει κόκκινη βροχή στην ψυχή σου

Μα έμαθες να περπατάς από παιδί στα σύννεφα

Θυμήσου τις φορές που ήθελες να χάσεις δώρα

Να χάσεις λίγη αγάπη να την βρει ένα παιδί

Κι αν τίποτα δεν έχτισες που έχει αξία για να πουληθεί

Κατάφερες να φτιάξεις μια σφεντόνα

Να έχεις μαζί σου ένα όπλο

Όχι να πολεμήσεις τους κακούς αλλά για να θυμάσαι

Πως τίποτε δεν χάνεται την μνήμη σου αν δεν σβήσεις

Κάποτε θα ’ρθει το ποτάμι να σε βρει να δροσιστείς

Κάθε Μεγάλη Παρασκευή πέφτει κόκκινη βροχή στην ψυχή σου

Βουίζουν μηχανές ο δρόμος τρέχει

Ηλεκτρονικοί εραστές καμένοι στους υπολογιστές

Ιεροί πόλεμοι κι άλλα κόλπα εταιρειών

Κάθε δόγμα στα μάτια το μίσος δυναμώνει

Κοιτάξου στον καθρέπτη και πες εγώ πολέμησα

Πολέμησα να πρασινίσει η γη να μεγαλώσει ο ήλιος

Κι αν ήμουν λίγος οι λίγες μέρες αγάπης που άφησα

Ήταν μεγάλο πράγμα για μένα

Που μεγάλωσα μέσα στα τρύπια μου παπούτσια

  Το δαχτυλίδι της ελευθερίας -Σάκης Αθανασιάδης (2020)  

Είναι ωραία να φεύγεις-Σάκης Αθανασιάδης

Είναι ωραία να φεύγεις

Φύγε μακριά απ’ την αγάπη
φύγε μακριά απ’ τους σκονισμένους δρόμους της ψυχής μου
μην δεις τα καρφιά στο σώμα μου και τρομάξεις
Φύγε μακριά τώρα που έχεις ξυπνήσει
μην χαθείς μέσα σε όνειρα που δεν περπάτησες ποτέ
κι αν καμιά φορά βρεθείς αγκαλιά με το σκοτάδι
μην ζητήσεις για ένα βράδυ ανάσταση
γιατί δεν θα αντέξεις τον δρόμο ξυπόλητη
κι ανάσταση ζητούν όσοι αντέχουν τον πόνο της αγάπης
Φύγε μακριά απ’ το φεγγάρι
μην δεις κρεμασμένη στο φως την σκιά μου
γιατί θα χαθεί για πάντα εκείνο το καλοκαίρι
που σου κρατούσα το χέρι
Φύγε μακριά απ’ την σιωπή σου πήγαινε πιο πέρα
νάρκισσοι καίνε την θάλασσα
Τώρα μακριά κοντά στο παράθυρο
νοιώθω το αίμα μου λευκό μες το φως
φύγε μακριά είναι ωραία να φεύγεις
αρκεί να μην ξέρεις που τελειώνει ο δρόμος
Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)