Ατομικός φάκελος-Σάκης Αθανασιάδης

                                 

   Ατομικός φάκελος

Λίγο ψυχή, λίγο φωνή

Λίγο αέρας για να χάνεται ο ήχος

Κάποιος θεός που ξαγρυπνά

Μιλάει για φως σε γκρίζους τοίχους

Αράχνες, σκόνη και χαρτιά

Από το πάτωμα μαζεύω το φεγγάρι

Πως έγινε έτσι η ζωή

Να φυλακίζει την αγάπη

Στις στάχτες ψάχνω να με βρω

Μέσα στα φύλλα του βαρδάρη στην πλατεία

Στη θάλασσα παίζω κρυφτό

Και τα καλάμια μου πετάω με μανία

Τον άνεμο παρακαλώ

Όταν θα αδειάσει από κορμιά η παραλία

Να μείνει ακίνητος καιρό

Να αγκαλιάσω τη «γαλάζια» με ησυχία

Λίγο ψυχή, λίγο φωνή

Λίγο αγάπη να μη χάνεται ο ύπνος

Έτσι η ζωή απλά περνά στο λίγο

Ένα φεγγάρι κοιτάζει απ’ το παράθυρο - Σάκης Αθανασιαδης (2018)

Φωτιά και νερό- Σάκης Αθανασιάδης

         Φωτιά και νερό

Καθόμουν στο κύμα κοντά
Τις βάρκες που έφευγαν κοίταζα
Και είχα πιστέψει ξανά
Πως ήμουν φωτιά και νερό

Απέναντι είδα καλά
Τα πράσινα μάτια σου έλαμπαν
Μα σκέφτηκα πως δεν μπορώ
Στα μάτια αυτά για να μπω

Είπα θα φύγω μακριά
Κάπου αλλού θα είναι καλύτερα
Κι έτρεξα απλά να κρυφτώ
Μέσα στο κρύο νερό

Το άλλο πρωί μοναχός
Κάτω απ’ τον ήλιο περίμενα
Πως θα έρθεις και πάλι εσύ
Μακριά να πετάξεις το γκρι

Το άλλο πρωί ένα φως
Πήρε η ψυχή απ’ τα μάτια σου
Ξέχασα όλα τα πως
Στην αγκαλιά σου να μπω

Απέναντι ήσουν εσύ
Τα πράσινα μάτια σου έλαμπαν
Μα ήταν αργά να σκεφτώ
Αν μες σε όνειρο ζω

Είπες απλά σε αγαπώ

Κάποια θα κάψουμε σύνορα

Δεν ξέρω πως μα μπορώ

Να περπατώ στο νερό

Σάκης Αθανασιάδης
το γκρεμισμένο κάστρο των ηρώων-2015

Αλλά θα ήταν ωραία να ήμουν το αίμα το δικό σου- Σάκης Αθανασιάδης

Αλλά θα ήταν ωραία να ήμουν το αίμα το δικό  σου

Κράτα με όσο μπορείς στο φως να σε κοιτάζω γυμνή

Για μια φορά να ζήσω τη μεγάλη εκδρομή

Μακριά από εδώ ψηλά στα βουνά

Ή σε ένα νησί που ο άνεμος μιλά

Κράτα όσο μπορείς στο φως να είμαι ο εαυτός  μου

Καθρέπτης που δεν σπάει στη μέση το όνειρό μου

Θέλω να με κοιτάς να μεγαλώνω τη ψυχή

Να πέφτω να σηκώνομαι να μη φοβάμαι το κακό πως θα ’ρθεί

Πολλά ζητάω ξέρω πολλά ζητούσα πάντα

Κι έτσι έμαθα να υποφέρω με λεπίδες ελπίδες

Θα ήταν ωραία όμως να ήμουν το αίμα το δικό  σου

Θα ήταν ωραία να άνθιζε μέσα στη κρίση η ψυχή

Πολλά ζητάω ξέρω πολλά ζητούσα πάντα

Μέσα στο στίχο να ακούς που αναπνέω

Θα ήταν ωραία όμως να ήμουν ο ήχος δικό  σου

Θα ήταν ωραία να έβαζες εσύ τη μουσική

Όταν τα μάτια μου είναι κλειστά

Να μου μιλάς για το δρόμο που βλέπεις

Θα ήταν ωραία να με αγκάλιαζες τα κρύα πρωινά

Μετά να πετούσες στο κορμί μου φωτιά

Πολλά ζητάω ξέρω πολλά ζητούσα πάντα

Έτσι έμαθα να υποφέρω με λεπίδες ελπίδες

Μα τις φωνές τις αντέχω τη σιωπή μου την είδες

Αλλά θα ήταν ωραία να ήμουν το αίμα το δικό  σου

Θα ήταν ωραία να άνθιζε μέσα στη κρίση μια καρδιά

 Σάκης Αθανασιάδης
το γκρεμισμένο κάστρο των ηρώων-2015

Για την ελευθερία-Σάκης Αθανασιάδης

  Για την ελευθερία

Τι νομίζεις δεν κρυώνω εδώ;

Τι νομίζεις πως καλά περνάω;

Σε χάρτινες σκηνές σου λέω κατοικώ

Ακούω τη βροχή και πιο πολύ διψάω

Τι νομίζεις πως έχασα το σώμα;

Τι νομίζεις πως είμαι άυλος και δεν πονάω;

Μα που να πάω να μπορώ

Στα μάτια ενός παιδιού να ζήσω

Στην άγρια τη θάλασσα δεν έλιωσαν

Το γέρικο της ιστορίας σώμα

Κι ακόμα πιστεύω να το δω

Ένα καλοκαίρι να περπατάει στον αέρα

Τι νομίζεις με κρατάει εδώ;

Μια φωτιά με κρατάει

Μια φωτιά που ταΐζει το σώμα

Κι αυτό αντέχει το χειμώνα

Κι αυτή η φωτιά δεν λέει να φύγει

Μένει στο βλέμμα σαν φωνή

Γι’ αυτό σου λέω, τι νομίζεις πως κρατάω εδώ;

Λίγο αίμα κρατάω ζεστό για την ελευθερία

Σάκης Αθανασιάδης
το γκρεμισμένο κάστρο των ηρώων-2015

Τη βροχή μη φωνάξεις-Σάκης Αθανασιάδης

                              

Τη βροχή μη φωνάξεις

Δεν με νοιάζει αν θα πέσουν τα φιλιά στο σκοτάδι

Δεν με νοιάζει αν θα μείνω μοναχός

Δεν θέλω ελεύθερους νεκρούς να βλέπω

Θα περάσω τη γέφυρα

Κι αν ξεχάσω και τίποτα να κάψω

Πέταξέ το εσύ ξένε στα νερά

Τα μικρά και ασήμαντα να μη ξανακοιτάξω

Δεν θέλω ρίζες απ’ το κρύο φως

Όταν φτάσω στη θάλασσα

Θα έχω χρώμα να βάψω

Με γαλάζιο τα σύννεφα

Να τα βλέπω κοντά

Κι αν ξεχάσω και τίποτα

Τη βροχή μη φωνάξεις

Θέλω να δω αν είσαι το φως

Ή αν είσαι σκοτάδι

Και μέθυσα απ’ το λάθος

Ένα φεγγάρι κοιτάζει απ’ το παράθυρο - Σάκης Αθανασιαδης (2018)