Όταν όλοι πέφτουν, μείνε όρθιος-Σάκης Αθανασιάδης

                     

Όταν όλοι πέφτουν, μείνε όρθιος 

Τα σπίτια που έζησα

είχανε πόρτες με διπλές κλειδαριές

να ονειρεύομαι αυτοκίνητα που τρέχουν

φρένα που σπάνε τα τζάμια

να μην περνάει η άνοιξη στα δωμάτια

κλειδωμένος όνειρα άλλων να ζω για δικά μου

Οι πόλεις της οθόνης

που έλαμπαν στο πανί

όταν τις γνώρισα είχαν χαλασμένα φώτα

την μοναξιά αράχνη στους τοίχους

δρόμους βρώμικους, ναυαγούς εργάτες

νηστικούς που διψούσαν για χρυσάφι

Κι αυτό που άκουγα στις σιωπές μου

«μείνε όρθιος...»

«…όλοι πέφτουν κι όλοι φωνάζουν

την άμμο της Κυψέλης θάλασσα»

με έκανε πιο δυνατό από τον φόβο μου

κι ήθελα να χάσω περισσότερα

αλλά να χάσω όρθιος

Μα κάποτε ελπίζω

τα ξυπόλυτα καλοκαίρια

θα με φωνάξουν στην θάλασσα

να αφήσω τον πόνο της αγάπης στα κύματα

κι έναν μου στίχο στο γαλάζιο φως
«μείνε όρθιος...»

 Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)

Ασπρόμαυρες Μνήμες-Σάκης Αθανασιάδης

                                 

Ασπρόμαυρες Μνήμες

Δεν θα κοιτάξω το άστρο που σβήνει

Θα πάρω τα φώτα από σένα να βλέπω

Ο καιρός δικαστής δανεικά  μου ζητάει

Τον πληρώνω αθώα και τρέχω

Ασπρόμαυρες μνήμες μοιράζουν οι μήνες

Σημαίες και μαύρα κλαδιά

Γυρίζω το χρόνο ταξίδι στο μόνο

Παιδί με τα πόδια γυμνά

Εμένα με νοιάζει η φωτιά που αλλάζει

Το δάσος με σπίτια ψηλά

Η αλήθεια στην πράξη το ψέμα τρομάζει

Το ξέρουν οι μνήμες καλά

Ασπρόμαυρες μνήμες κρατάω στα χέρια

Φωτογραφίες με εσένα αγκαλιά

Με σένα που τρέχω το δρόμο και αντέχω

Τις φλόγες που είναι κοντά

Δεν θα κοιτάξω το κύμα που σπάει

Στη θάλασσα πάλι θα δώσω αγκαλιά

Αυτό που γελάει μεθαύριο πονάει

Το ξέρουν οι μνήμες καλά

Σάκης Αθανασιάδης 

• οι ανάσες των εραστών (2014)

Το δαχτυλίδι της ελευθερίας-Σάκης Αθανασιάδης

Το δαχτυλίδι της ελευθερίας

Κάποτε θα κρατήσω ένα σύννεφο στα χέρια

Κάθε σταγόνα πάνω σου να πέφτει

Θα είμαι η καλημέρα στον καθρέπτη

Ο δρόμος στα μάτια σου να μεγαλώνει

Κάποτε θα γίνω η σκόνη στην καρδιά σου

Πίσω στην θάλασσα να τρέχεις Κυριακή

Κύμα στα κόκκινα νερά που μοιάζει με φωνή

Την ώρα που ο ήλιος δύει να σε έχω αγκαλιά

Ίσως να γίνουν πιο πράσινα τα μάτια σου

Στον χωματόδρομο κάτω απ’ το φεγγάρι

Γιατί η αγάπη επιστρέφει πάντοτε σαν σκόνη

Ξυπόλυτη και μόνη για να είναι αληθινή

Μα τώρα εδώ φοβάμαι τα χιλιόμετρα τα άγρια

Στα βουνά της ελευθερίας τα σκοτάδια

Τα χρώματα των θεατών που σε χειροκροτούν

Τα γυαλισμένα όπλα στα χέρια τους

Έτοιμα να χτυπήσουν όσους διαφωνούν

Φοβάμαι αυτούς που δίπλα σε σταυρούς μιλούν για δημοκρατία

Αυτούς που ετοιμάζουν πόλεμο για να κερδίσει η εταιρεία

Φοβάμαι αυτούς που σπάνε το φως και την θάλασσα σε κομμάτια

Το αιώνιο να πουληθεί σε τιμή ευκαιρίας σε παλάτια

Αν και το ξέρω πως είναι λάθος να φοβάμαι

Αυτούς που τον θάνατο κουβαλάνε στο αίμα

Γιατί οι κραυγές τους είναι δώρο για μένα

Να καταλάβω πως η μόνη αλήθεια είναι τα όνειρα

Να κρατηθώ καθαρός μες τα λασπόνερα

Κάποτε στα δικά μου παπούτσια

Θα βρεις ένα ποτάμι που τρέχει στην θάλασσα

Αυτό το ποτάμι είναι το αίμα, το αίμα μας

Αν θα φορέσεις το δακτυλίδι της ελευθερίας θα το θυμηθείς

  Το δαχτυλίδι της ελευθερίας -Σάκης Αθανασιάδης (2020)

 

Τα όνειρα να αρχίσουν να ψηλώνουν-Σάκης Αθανασιάδης

                                    

Τα όνειρα να αρχίσουν να ψηλώνουν

Ξέρεις μες τη σιωπή

Ότι αγαπάς έρχεται πάλι πίσω

Κάπου εκεί θα βλέπεις την αρχή

Και η ψυχή σου απ’ τη φωτιά θα ζεσταθεί

Γιατί ρωτάς που πήγε η γιορτή

Αφού νομίζω είναι εδώ και περιμένει

Κανένας δεν σε πίεσε να γίνεις μηχανή

Σε μια θυσία που τη ξέρεις μόνο εσύ

  

Ξέρεις με τη σιωπή

Καμιά φορά τα μάτια μεγαλώνουν

Εγώ νομίζω ήρθε η στιγμή

Τα όνειρα να αρχίσουν να ψηλώνουν

Γιατί ρωτάς που πήγε η ζωή

Και πουθενά δεν φαίνεται ο ουρανός, η θάλασσα, το δάσος

Ένα παράθυρο δεν άνοιξες ο ήλιος για να μπει

Να καίγεται σε ένα πρωί το λάθος

Σάκης Αθανασιάδης 

• οι ανάσες των εραστών (2014)

Η νίκη στην αγάπη είναι να χάνεις-Σάκης Αθανασιάδης

Η νίκη στην αγάπη είναι να χάνεις

Η νίκη στην αγάπη είναι να χάνεις

Να μένεις μόνος σου εσύ και ο ουρανός

Στα λίγα τα μεγάλα να τα φτάνεις

Ο πόνος στην αγάπη φέρνει φως

Μπορείς να κλάψεις μπορείς και να χτυπήσεις

Μπορείς να είσαι το λάθος και η αλήθεια μαζί

Μπορείς να βρεις το θάρρος να γίνεις ο φάρος

Τα φώτα να ανάψεις το σκοτάδι να καεί

Η νίκη στην αγάπη είναι να χάνεις

Να μένεις με έναν ήλιο το πρωί

Τη σιωπή στα χέρια σου να πιάνεις

Να αλλάζει ο δρόμος τη σιωπή με ανατολή

Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Η αγάπη είναι δρόμος- Σάκης Αθανασιάδης

                           

Η αγάπη είναι δρόμος

Που πάει αυτός ο δρόμος

Ποτέ του δεν τελειώνει

Σκοτάδι-φως-σκοτάδι

Η αγάπη είναι φόβος

Κι αυτός είναι ο λόγος

Που αρνείσαι ότι λιώνει

Το σώμα να περάσει

Να δει που πάει ο δρόμος

Η αγάπη είναι φόβος…φόβος…φόβος…

Όμως το φως της είναι ο μόνος δρόμος

Η αγάπη είναι φόβος

Το σκοτάδι είναι λύση

Μα αν κλειστείς εκεί

Το φως θα εκδικηθεί

Τίποτα δεν ζει χωρίς το πάθος

Βγάλε τη στολή του εκτελεστή

Μικρή είναι η ζωή ή λάθος;

Η αγάπη είναι φόβος

Μα είναι ο μόνος τρόπος

Να δεις που έφτασες

Κι αν συνεχίζεις μόνος

Η αγάπη είναι δρόμος

Ένα φεγγάρι κοιτάζει απ’ το παράθυρο - Σάκης Αθανασιαδης (2018)

Κορίτσια που περάσατε από εδώ(Πρώτη δημοσίευση)Σάκης Αθανασιάδης

                      (Πρώτη δημοσίευση)

Κορίτσια που περάσατε από εδώ 

Κορίτσια που περάσατε από εδώ

ποτάμι με φιλιά ορμητικό

μου φέρατε νερό να βαπτιστώ

ουράνιο τόξο, ένα γέλιο παιδικό

 

Κορίτσια που περάσατε από εδώ

αφήσατε τον ήλιο να σωθώ

μονάχος την βροχή να μη μισώ

στον βάλτο του μυαλού μη τρελαθώ

 

Μου ανάβατε τις νύχτες μου φωτιές

να ξεκινήσω το όνειρο του χθες

να ακούω την καρδιά του Αξιού

τραγούδια για να γράψω του νερού

 

Να μάθω να πετάω μακριά

το κάθε πλαστικό χωρίς καρδιά

μου μάθατε να αγαπάω το απλό

ότι είναι αληθινό να βρω θεό

 

Κορίτσια που περάσατε από δω

πρώτη φορά θα πω ευχαριστώ

κι ας φύγατε στον άγριο καιρό

το γέλιο των ματιών σας είναι εδώ

Σάκης Αθανασιάδης cop.2025

Η δική μου πατρίδα-Σάκης Αθανασιάδης

Η δική μου πατρίδα

Η δική μου πατρίδα έχει ήλιο

Κόκκινα σύννεφα που μυρίζουν βοριά

Έχει άρωμα από χώμα στα καφενεία

Και κάρβουνα του εμφυλίου

Ανάμεσα στις σπασμένες πέτρες

Στην δική μου πατρίδα

Τα τρυγόνια της άνοιξης χορεύουν στο φως

Κι όταν κουρνιάζουν στις λεύκες

Ακούνε το τραγούδι του Αξιού 

Η δική μου πατρίδα είναι το μάτι ενός φακού

Στη σιωπή του χειμώνα

Τα ερειπωμένα φυλάκια στο χιόνι

Τα τρακτέρ που ουρλιάζουν σαν σκυλιά

Το φιλί της βροχής 

Ασπίδες από χιόνι έχουν στη δική μου πατρίδα

Για να γλυτώσουν  απ’ τον μεθυσμένο ήλιο

Γιατί το πολύ φως πονάει

Αυτούς που  αγάπησαν μόνο τον εαυτό τους 

   Το δαχτυλίδι της ελευθερίας -Σάκης Αθανασιάδης (2020)

Ο χορός του κόκκινου γάτου-Σάκης Αθανασιάδης

                                     

   Ο χορός του κόκκινου γάτου

Έχω ένα γάτο που χορεύει με φεγγάρι

Έχω ένα γάτο που αγάπησε το φως

Αν και θα έπρεπε να ζει για το σκοτάδι

Να είναι αόρατος και άγριος κυνηγός

Όταν ο έρωτας το σώμα του ξυπνήσει

Μοιάζει σαν ψέμα μα νομίζω πως γελάει

Έχω πιστέψει πως ο ήλιος τον γεννάει

Γιατί ο γάτος μου στο φως είναι πιστός

Έχω ένα γάτο που χορεύει στη βροχή

Έχω ένα γάτο που νομίζω πως μιλάει

Είναι παράξενο μα μοιάζει σαν παιδί

Για ένα χάδι στο λαιμό παραπατάει

Μα κάποια μέρα τον γάτο μου είχα χάσει

Κι όταν τον είδα λες κι ήτανε τυφλός

Ένα αγκίστρι του είχαν δώσει για να φάει

Γιατί ο θάνατος για κάποιους είναι φως

Μα η αγάπη τα διόδια περνάει

Με ένα γάτο αγκαλιά και πάει

Να γρατσουνίσει το ουράνιο τόξο

Γιατί ο γάτος μου στο φως μένει πιστός

Ένα φεγγάρι κοιτάζει απ’ το παράθυρο - Σάκης Αθανασιαδης (2018)

H αγάπη δεν χρειάζεται σώμα-Μουσική: Λάζαρος Αλούρης Στίχοι: Σάκης Αθανασιάδης

H Αγάπη δεν Χρειάζεται Σώμα

Play

H αγάπη δεν χρειάζεται σώμα

(μια λαϊκή απόπειρα-free download)

Τραγούδι – Μουσική: Λάζαρος Αλούρης

Στίχοι: Σάκης Αθανασιάδης

Στην πρώτη σταγόνα της βροχής

Σου είπα τρέξε θα βραχείς

Θα σε χτυπήσει κεραυνός και θα χαθείς

Στην πρώτη σταγόνα της βροχής

Περίμενα κάτι να μου πεις

Μα άρχισες να τρέχεις

Μακριά πολύ μακριά για να κρυφτείς

Αλλά εγώ νομίζω η αγάπη δεν χρειάζεται σώμα

Αν ήσουν χθες εδώ θα είσαι εδώ ακόμα

Αλλά εγώ νομίζω η αγάπη δεν χρειάζεται σώμα

Αν υπήρχε αγάπη στα αλήθεια θα υπάρχει ακόμα

Έφερνε ο ήλιος λίγο  φως

Το παρελθόν να ψάξω

Να μάθω γιατί χάθηκες

Κι εγώ γιατί είμαι εδώ

Έφυγε έτσι ο θυμός και είπα να ξεχάσω

Μα η θάλασσα μου έδινε τα μάτια σου να δω

και αφού δεν είχα τίποτε να χάσω πια από χέρι

Το παρελθόν αγάπησα σαν να ήσουνα εδώ