Τι κάνεις εδώ να μου πεις
Δουλειά-φυλακή στην αδικία σιωπή
Η αγάπη πονά μόνο εγώ το ξέρω καλά
Η κρίση σβήνει το χθες
Τα λεφτά τσαλακώνουν ψυχές
Τι κάνεις εδώ να μου πεις
Με έναν ποιητή της σιωπής
Που ξέρει καλά του έρωτα τα μυστικά
Με λίγο εθνικισμό με λίγη θρησκεία
Για τις «θλιμμένες πουτάνες τις ζωής μου»* αν μιλήσω
Θα λες πως είναι αδικία
Τι κάνεις εδώ να μου πεις
Με έναν ποιητή της σιωπής
Που σε έχει δει
Να ορκίζεσαι στην αγάπη γυμνή
Φοβάμαι πολύ μην έρθεις βροχή
Μέσα στο όνειρο με κάνεις να κλάψω
Δεν βλέπω τον λόγο να είσαι εκεί
Στην άλλη πλευρά του ήλιου έχω κρυφτεί
Γι’ αυτό δεν μιλάω, περπατάω
Να συναντήσω τη θάλασσα να μου πει που θα πάω
Γι’ αυτό δεν μιλάω, περπατάω
Να σώσω ότι σώνετε κι εμένα να σώσω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου