Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2018

Το γκρεμισμένο κάστρο των ηρώων-Σάκης Αθανασιάδης


Το γκρεμισμένο κάστρο των ηρώων

Φανατικοί πολεμιστές
Στο γκρεμισμένο κάστρο των ηρώων
Φρεσκοντυμένοι με σκοτάδι
Να πολεμάνε με το φως

Μαύροι απ’ το αίμα των αθώων
Αίμα που τρέχει στο ποτάμι των ηρώων
Που λούζονται οι αθάνατοι θεοί

Αυτό που υπάρχει εδώ
Είναι η πείνα της πατρίδας για ψωμί
Είναι οι πέτρες που πετάνε οι αστοί
Στο άρρωστο κορμί της
Να ηδονίζονται στο πόνο της αθανασίας
Φανατικοί πολεμιστές
Στο γκρεμισμένο κάστρο των ηρώων
Να πολεμάνε με το φως 


Αυτό που υπάρχει εδώ
Είναι σκοτάδι τυλιγμένο με χρυσάφι
Μια απάτη που τελειώνει πριν αρχίσει η ζωή
Που οι αστοί ονόμασα δημιουργία

Κάθε Μεγάλη Παρασκευή
Μεγαλώνει η στάχτη στη ψυχή
Κι αυτή η στάχτη μένει εκεί
Για μέρες, για μήνες για χρόνια, για μια ζωή

Βουνό που κρύβει τον ήλιο να μη γελάω, να φοβάμαι
Γιατί ο φόβος τρέφει το μίσος
Και πρέπει να μισώ κάθε τι διαφορετικό
Για να υπάρχω στη σιωπή των αθώων

Αυτό που υπάρχει εδώ
Είναι η άνοιξη που κλαίει
Κάθε άρνηση είναι ο θάνατός σου λέει
Στο κοπάδι αν δεν μπεις πολεμιστής

Αυτό που υπάρχει εδώ
Είναι το άρμα των κομπάρσων
Το πλήθος των άσσων, των ειδικών
Των μαλακισμένων απλά στα λαϊκά παιδιών
Που φτύνουν τα μάτια της ιστορίας
Να μη βρεθεί η αλήθεια στο χώμα
Κι ελευθερώσει το φως 
Σάκης Αθανασιάδης

Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2018

Η μόνη μου αλήθεια είναι το λάθος-Σάκης Αθανασιάδης


                                 
Η μόνη μου αλήθεια είναι το λάθος

Βρήκα μια θάλασσα που είχε στο σώμα της σημάδια
Απ’ το φεγγάρι που τη χάιδευε τα βράδια
Η μόνη μου αλήθεια είναι το λάθος
Που αγάπησα τη θάλασσα με τόσο πάθος

Όλα είναι αλήθεια όλα είναι τρομακτικά
Οι φύλακες με τους φυλακισμένους μοιάζουν ίδιοι
Περήφανος κι ας είμαι κανένας στη στεριά
Αν καταφέρω να χαράξω μια ψυχή με ένα στίχο

Πήρα ξανά απ’ το δρόμο τη φωνή μου
Αυτή που σύντροφοι την πέταξαν στην σκόνη
Να σταματήσει κάθε απειλή
Η αριστερά μην πληγωθεί απ’ την δημοκρατία

Όλα είναι αλήθεια όλα είναι τρομακτικά
Το είπαν χίλιες δυο φορές για να το συνηθίσεις
Χωρίς ναρκωτικά κι εύκολα λεφτά
Χαζός κι ασήμαντος θα καταντήσεις

Η μόνη μου αλήθεια το ξέρω είναι το λάθος
Μα είναι ένα λάθος που με βοηθά
Τον θάνατο να μην τον προσκυνήσω

Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2018

Κάπου στη Μέση Κάπου στο Πουθενά-Σάκης Αθανασιάδης


Κάπου στη Μέση Κάπου στο Πουθενά

Σε πόλεις που έχουν αστυνόμο για τον έρωτα
Θεά  γυμνή η μοναξιά θα έρχεται δίχως  χέρια
Σε πόλεις που έχουνε  ουλές στο σώμα από μαχαίρια
Θεά  γυμνή η μοναξιά θα σβήνει όλα τα σχέδια

Άγιος ο δρόμος  μου στις ήσυχες τις  μέρες
Θα με  φωνάζει να κρυφτώ στις καλησπέρες
Στο σώμα μου αντί φιλί θα στέλνει σφαίρες
Άγιος ο δρόμος  μου στις ξένες μόνο μέρες

Κάπου στη μέση κάπου στο πουθενά
Θα πέφτει μια βροχή μια αλήθεια θα ξυπνά
Κάπου στη μέση κάπου στο πουθενά
Δεν θα είναι αυταπάτη μα ανάγκη η αγκαλιά

Κάπου στη μέση κάπου στο πουθενά
Θα υπάρχει μια πηγή να πιω νερό που ξεδιψά
Κάπου στη μέση κάπου στο πουθενά
Το φόβο μου μπορώ να τον πετάξω στη φωτιά

Σε πόλεις που έχουν αστυνόμο για τον έρωτα
Θεά  γυμνή η μοναξιά θα έρχεται δίχως χέρια
Ψυχές θα λιώνουν σε παγκάκια καλοκαίρια
Άδεια θα μένουν τα χαρτιά σε όλα μου τα σχέδια

Μη με διατάζεις να κρυφτώ να μη ξυπνάω τις μέρες
Θεά  γυμνή μου μοναξιά τον τόκο έχεις πάρει
Μη με ζυγώνεις δεν μπορώ να δώσω άλλες μέρες
Θεά  γυμνή μου μοναξιά σκληρό μου μαξιλάρι
Σάκης Αθανασιάδης