Τετάρτη 14 Μαρτίου 2018

Η αμαρτία μου είναι η σιωπή-Σάκης Αθανασιάδης



                                 
Η αμαρτία μου είναι η σιωπή

Βγήκα μια μέρα ξανά να σε ψάξω
Μα εσύ αγάπη μου είχες χαθεί
Μονάχες γυναίκες μπροστά περπατούσαν
Απελπισμένες και ψάχναν φωνή

Στα χέρια τηλέφωνα είχαν
Και τα κρατούσαν σαν φυλαχτά
Ίσως με αυτά κοινωνούσαν
Ίσως το μέλλον να θέλει φυτά

Τότε κατάλαβα πως έμεινα μόνος
Που περπατάω με τα χέρια αδειανά
Όμως φοβάμαι στο νέο μου μέλλον
Οι εταιρείες θα φτιάχνουν κορμιά 

Αν με ακούς πες το κι εσύ
Που παραδόθηκες σε χάρτινους θεούς
Πες το κι εσύ
Η αμαρτία μου είναι η σιωπή

Βγήκα μια μέρα απ’ την παγίδα
Να αποκτήσω και πάλι φωνή
Αφού κατάλαβα πως πέρασαν χρόνια
Που η αμαρτία μου είναι η σιωπή

Μέσα στη νύχτα τώρα θυμάμαι
Πως το σκοτάδι φέρνει πάντα το φως
Μα όταν πέφτω
Η αγάπη πονάει δυστυχώς

Πες το κι εσύ
Που αγάπησες το σώμα σαν ψυχή
Η αμαρτία μου είναι η σιωπή

Παρασκευή 9 Μαρτίου 2018

Την άνοιξη ανθίζει η καρδιά-Σάκης Αθανασιάδης



Την άνοιξη ανθίζει η καρδιά

Τρέχει ο χειμώνας μου μακριά, σχεδόν με βρίζει
Σαν κατεβαίνω στη καρδιά και μεγαλώνω
Αφού η αγάπη, αγάπη μου τον κόσμο μας ορίζει
Στείλε την άνοιξη να ανθίσει η καρδιά

Ανάβει ο άνεμος φωτιά η άνοιξη ζυγώνει
Τα ψεύτικα ιδανικά σκεπάζει με τα χρώματα
Έρχεται  αγάπη μου ο ήλιος και ενώνει
Ανοίγει πόρτες για να μπούμε στη φωτιά

Την άνοιξη ανθίζει η καρδιά, την άνοιξη...
Την άνοιξη ανάβει η φωτιά, την άνοιξη...

Ανάβει ο άνεμος φωτιά και η ψυχή αχνίζει
Πάλι η άνοιξη καράβια φέρνει χρώματα
Νερό που πέφτει στην καρδιά και η καρδιά δροσίζει
Ανάβει ο άνεμος φωτιά ο έρωτας να ζει

Έβρεχε ατέλειωτα με άδειες μέρες
Μα ένα βράδυ που σταμάτησε η βροχή
Πέταξα απ’ τα μάτια μου τις ξέρες
Και τη σκουριά που είχε φέρει η εποχή
Σάκης Αθανασιάδης