Τετάρτη 13 Δεκεμβρίου 2017

Τα Χριστούγεννα της Όλγας-Σάκης Αθανασιάδης



      Τα Χριστούγεννα της Όλγας

Την είχα γνωρίσει παλιά σε ένα μεγάλο μου κύμα
Μετά το καράβι της ζωής μου με πήρε μακριά
Μπορεί να ήτανε αλήθεια μπορεί να ήτανε ψέμα
Μες τα χιλιάδες μου πρέπει η μνήμη με απατά

Κατόπιν περνούσε συχνά η βροχή μου έφερνε νέα
Μέχρι που έφτιαξα καράβι με άστρα μικρά
Να ταξιδεύει Χριστούγεννα νύχτα
Να μου γεμίζει τα μάτια βοριά

Τα Χριστούγεννα της Όλγας ίσως είναι μαγικά
Ίσως να μαζεύει άστρα να τα έχει αγκαλιά
Τα Χριστούγεννα της Όλγας ίσως μοιάζουν με πουλιά
Που πετάνε απ’ τα δέντρα και περνάνε τα βουνά

Αυτό που θυμάμαι τις μεγάλες γιορτές είναι οι ευχές
Που πέφτουν στο χώμα και οι αγάπες  τους λιώνουν σαν χιόνι
Κι αυτό το μικρό της ψυχής μια αφορμή να βγω πιο πέρα
Που τα όνειρα στα φώτα απλά μεγαλώνουν μια μέρα

Τα Χριστούγεννα της Όλγας, της Μαρίας, τα δικά μου
Ίσως να είχανε αξία αν μιλούσε η ψυχή
Αν πετούσε ο βαρδάρης το κορμί σε μια γωνία
Και χανόταν η αγωνία και τα πίναμε μαζί

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου