Σάββατο 2 Ιουλίου 2016

Με Ένα χαμόγελο σαν το φεγγάρι-Σάκης Αθανασιάδης



                                   
'Ενα χαμόγελο σαν το φεγγάρι

Ζητούσες το φεγγάρι να το δεις από κοντά
Σε ένα καφέ της γειτονιάς
Μα έβρεχε κι άρχισες να κλαις
Να λες πως καίει ένα φιλί

Σηκώθηκα να φύγω από εκεί μου έπιασες το χέρι
Αγάπη μου περίμενα πολύ να φέρεις το μαχαίρι
Να με χτυπήσεις μια φορά το σώμα να τελειώσει
Βλέπω ένα σύννεφο καλό, πολύ φωτιά

Στη θάλασσα σε βρήκανε το πρωί
Ένα χαμόγελο σαν το φεγγάρι
Δραπέτευσες κι έφτασες στο φως
Δεν ξέρω πως μα θα υπάρχει

Κατόπιν έμαθα πως είχες τρελαθεί
Απ’ την πολύ δουλειά στη Γερμανία
Κι άλλοτε νόμιζες πως ήσουνα πουλί
Άλλοτε αυτοκίνητο που χάλασε η μπαταρία

Σε κυνηγούσαν σαν σκυλί οι ηθικοί   
Αυτοί που διάλεξαν να μείνουν πάντα σκλάβοι
Οι γάτες σε αγάπησαν πολύ κάτι θα είχαν καταλάβει
Σάκης Αθανασιάδης
νυχτερινές πατρίδες (2016)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου