Κυριακή 10 Ιουλίου 2016

Απ' το άρωμά σου ζω τη κάθε μέρα-Σάκης Αθανασιάδης



Απ' το άρωμά σου ζω τη κάθε μέρα

Είναι φορές που μπορώ κι άλλοτε δεν μπορώ
Να δω τη θάλασσα στα μάτια σου
Μα αυτό το όνειρό μου δεν πληρώνεται
Δίνει ανάσες στις μέρες κι αυτό είναι σπουδαίο

Από αυτά που διαβάζεις
Από αυτά που φαντάζεσαι
Από αυτά που σε φοβίζουν τα χρόνια
Σου λέω
Είναι καλύτερα να είσαι εραστής ενός ονείρου     
Παρά να προσκυνάς ένα ήσυχο θάνατο

Στο σώμα μου ξέρεις βάζω αλυσίδες
Όταν σε σκέφτομαι
Να μείνω εδώ στο ίδιο μέρος ακίνητος
Μα σε ήθελα δικιά μου
Πάντα δικιά μου αυτό είναι όλο
Και τίποτε περισσότερο

Έχει χαθεί η φωνή απ’ τη ψυχή μου τις μέρες
Που οι σύντροφοι διψούν για ελευθερία
Και πνίγονται στο αλκοόλ
Μα εγώ να σε κοιτώ στα μάτια ζητάω, να σε αναπνέω
Και το θέλω ακόμα 

Κι αν μοιάζω με ελεύθερος
Στον πόλεμο αυτό με το στρατό του μαύρου
Απ' το άρωμά σου ζω τη κάθε μέρα
Σάκης Αθανασιάδης

Παρασκευή 8 Ιουλίου 2016

Η θάλασσα που αγάπησα έγινε μάλλον κήπος-Σάκης Αθανασιάδης



                                 
Η θάλασσα που αγάπησα έγινε μάλλον κήπος

Δύο χιλιόμετρα έκανα να βρω το μονοπάτι
Να δω τα κύματα από κοντά
Η θάλασσα που αγάπησα έγινε μάλλον κήπος
Φράχτες την έκλεισαν στη μοναξιά

Το δάσος μου έπιασε φωτιά του έκλεισα τα μάτια
Μόλις θα γίνει παρελθόν θα του επιτεθούν
Λύσεις υπάρχουνε πολλές να σπάσει σε κομμάτια
Πρόθυμοι πάντοτε πολιτευτές λύση θα βρουν

Έτσι τα χρόνια πέρασαν και φύτρωσε μια πόλη
Δίχως τα δέντρα, δίχως τα πουλιά
Να ακούω τώρα προσευχές για αγώνα πάμε όλοι
Τα  όμορφα μου όνειρα τα κάνανε χαρτιά

Μα αν θες να βγεις απ’ όλα αυτά  σκέψου απλά μια μέρα
Πως μεγαλώνουν τα παιδιά σε αυτή την ερημιά
Κλέψε δυο ώρες νύχτα μεγάλωσε τα μάτια
Άσε μονάχο το σκοτάδι στη φωλιά
Σάκης Αθανασιάδης
νυχτερινές πατρίδες (2016)

Σάββατο 2 Ιουλίου 2016

Με Ένα χαμόγελο σαν το φεγγάρι-Σάκης Αθανασιάδης



                                   
'Ενα χαμόγελο σαν το φεγγάρι

Ζητούσες το φεγγάρι να το δεις από κοντά
Σε ένα καφέ της γειτονιάς
Μα έβρεχε κι άρχισες να κλαις
Να λες πως καίει ένα φιλί

Σηκώθηκα να φύγω από εκεί μου έπιασες το χέρι
Αγάπη μου περίμενα πολύ να φέρεις το μαχαίρι
Να με χτυπήσεις μια φορά το σώμα να τελειώσει
Βλέπω ένα σύννεφο καλό, πολύ φωτιά

Στη θάλασσα σε βρήκανε το πρωί
Ένα χαμόγελο σαν το φεγγάρι
Δραπέτευσες κι έφτασες στο φως
Δεν ξέρω πως μα θα υπάρχει

Κατόπιν έμαθα πως είχες τρελαθεί
Απ’ την πολύ δουλειά στη Γερμανία
Κι άλλοτε νόμιζες πως ήσουνα πουλί
Άλλοτε αυτοκίνητο που χάλασε η μπαταρία

Σε κυνηγούσαν σαν σκυλί οι ηθικοί   
Αυτοί που διάλεξαν να μείνουν πάντα σκλάβοι
Οι γάτες σε αγάπησαν πολύ κάτι θα είχαν καταλάβει
Σάκης Αθανασιάδης
νυχτερινές πατρίδες (2016)